Misthusum Enge (DK)

Historische terpen
op het wad

Misthusum is de meest noordelijk gelegen terpcluster binnen de Waddenzeeregio. Hier zijn in de middeleeuwen acht terpen aangelegd, elk met een boerderij en een lage zomerdijk ter bescherming tegen de zee gedurende dat seizoen. De dijken waren niet sterk genoeg om in de winter bescherming te bieden tegen de zee waardoor vele terpen regelmatig overstroomden. In de 18e eeuw verhuisden de bewoners naar De Geest, en in 1814 verliet de laatste familie Misthusum. Wat nu nog rest is een lage dijk, acht verspreide heuveltjes en een klein huisje, Misthusumhus, gebouwd in 1814 voor de herder van de meest noordelijke terp. Misthusum Enge is onderdeel van de Ballummarsk die sinds 1919 omgeven is door een sterke zeedijk.

In het oude cultuurlandschap langs het Damsterdiep, tussen Groningen en Delfzijl, liggen vele wierden, oude dijken, paden en wegen, monumentale kerken en boerderijen, bruggen en andere waardevolle cultuurhistorische elementen. Gedurende een aantal decennia is een deel van het karakter verloren gegaan. De provincie Groningen en een aantal gemeenten onderkennen de aantrekkelijkheid van dit gebied en zien daarin belangrijke kansen voor deze regio. Men heeft het initiatief genomen om met partijen als het waterschap, erfgoedorganisaties, bewoners en landschapsarchitecten over de kwaliteiten en de kansen te spreken. Dit heeft geleid tot een visie op de identiteit van het Damsterdiep, waarin nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen de landschappelijke en cultuur-historische kwaliteiten versterken. Deze ruimtelijke visie op het Damsterdiep moet bijdragen aan nieuwe economische kansen in de komende decennia.